Nowy nabytek - Biografia L.M.Montgomery M.H.Rubio - Maud Montgomery

      Bardzo się ucieszyłem kiedy dowiedziałem się, dzięki pani Bernadeta Milewski z jej blogu "Kierunek Avonlea",  że ma się ukazać nowa pozycja na polskim rynku, bardzo obszerna nowa biografia L.M.M. Już po pierwszych stronach zorientowałem się, że będzie to wyjątkowa pozycja. I już teraz zaraz na początku czytania tej pozycji chcę na bieżąco podzielić się moimi spostrzeżeniami dotyczącymi osoby Lucy Maud Montgomery. W pierwszym rozdziale mówiącym o początkach życia małej Maud na Wyspie Księcia Edwarda czytam jak miała trudne początki swego życia, gdzie po przedwczesnej śmierci mamy trafiła do swoich dziadków, którzy mają zająć się jej wychowaniem. Przeczytałem wiele nie znanych mi szczegółów jej młodego życia, gdzie dość surowi dziadkowie, na swój sposób okazujący jej swoją miłość - raczej bez wielkiego uniesienia w jej okazywaniu, ale bardzo spodobało mi się, że zadbali o jej edukację posyłając do szkoły. Bowiem szkoccy emigranci na Wyspie Księcia Edwarda bardzo duży kładli nacisk na edukację swoich dzieci i tu jej pradziadkowie też bardzo o to dbali. A dziadkowie rozpoznali dużą inteligencje u Maud i nie chcieli zaniedbać o jej wykształcenie, choć kobiecie tak do końca nie było to potrzebne, ale szkoły państwowe dawały taką możliwość. Edukacja na Wyspie była priorytetem dla ich mieszkańców i już w tamtych latach /XIX w./ kładli bardzo duży nacisk na tę sprawę. Maud bardzo mile wspomina swoich pierwszych  nauczycieli potem w swoich dziennikach.

Ania i Maryla zostają bratnimi duszami

      Po śmierci Mateusza Ania z Marylą bardzo się do siebie zbliżyły. To ciężkie przeżycie uzmysłowiło Ani,  że Maryla również jak Mateusz, kocha ją i teraz są zdane na siebie. Maryla z racji, że wychowywała Anię nie umiała tak bardzo okazać Ani, że ją również kocha, tak jakby była jej własną córką. Piękne są te chwile, gdy razem w nocy płaczą po stracie Mateusza i obejmują, pocieszając się wzajemnie. A Mateusz jest przykładem cichej pełnej czułości miłości do, jak nazywał Anię, "moją dziewczynką", dziecka potrzebującego jej bardzo z racji, że straciła swoich rodziców. Ania po pierwszych chwilach spędzonych na samym początku na Zielonym Wzgórzu chciała tam zostać, bo poznała się na rodzeństwie Cathbertów. Ujrzała w nich dobroć, pracowitość i szlachetność, czuła, że będzie jej u nich dobrze. I tak się stało, Ania kiedy już dowiedziała się, że zostanie u Maryli i Mateusza, przyznała sama, że jest od teraz Anią z "Zielonego Wzgórza" i urok tego miejsca ogarnął ją całkowicie. Tych troje trafiło na siebie jak palec przeznaczenia, bo wszyscy nawzajem bardzo się potrzebowali.

Ania odnosi sukcesy

      Sukcesy Ani to zdanie egzaminu i przyjęcie do szkoły oraz występ na koncercie.

     Ania zawsze była ambitną i z czasem zaczęło to przynosić efekty. Ciągła rywalizacja, aby w szkole być najlepszą uczennicą spowodowało, że nauczycielka panna Stece zauważyła jej zdolności i zrobiła wszystko, aby dać Ani możliwość kształcenia i wysłała ją na egzaminy do Seminarium. Tam pełna obaw Ania zdała egzamin jako najlepsza kandydatka celująco i została przyjęta, co wywołało jednak pewne zdziwienie Ani, gdyż geometria jej zupełnie nie leżała, a mino to uzyskała najlepsze wyniki. Później miał odbyć się piękny koncert na cele charytatywne ze śpiewem i deklamacjami w Białych Piaskach - hotelu elity towarzyskiej i... tam również Ania podbiła serca wszystkich swoją deklamacją wiersza, aż "musiała" bisować. Zauważono jej talent i sztukę przekazu słowa. Choć miała wielką tremę, bo też nigdy nie występowała przed tak intrygującym towarzystwem, pokonała ją. Ania zajdzie daleko, jak można mniemać, pokonując bariery i trudności. Potrafiła swój talent poprzeć pracowitością, co rokowało, że nabierze wiedzę i doświadczenie osiągając sukcesy w szkole i później w pracy jako nauczycielka a także jako pisarka.